|
مدرسه راهنمایی پروین اعتصامی صالح شهر 
|
به مناسبت نام آموزشگاه که با نام شاعر بزرگ ، پروین اعتصامی نامگزاری شده است بزرگداشتی در روز یکشنبه92/12/25 برگزار می شود. در این مراسم برنامه هایی از جمله زندگی نامه و اشعاری از دیوان این شاعر گرانقدر بیان می گردد .
نظرات شما عزیزان: تقدیم به تو
 ساعت11:57---24 اسفند 1392
برای من بهشتی جز فسا نیست
شعری زیبا از پروین اعتصامی در وصف زن زن در ایران ،پیش از این گویی که ایرانی نبود پیشه اش ، جز تیره روزی و پریشانی نبود زندگی و مرگش اندر کنج عزلت می گذشت زن چه بود آن روزها، گر زان که زندانی نبود کس چو زن ، اندر سیاهی قرن ها منزل نکرد کس چو زن ،در معبد سالوس ،قربانی نبود درعدالتخانه ی انصاف، زن شاهد نداشت در دبستان فضیلت ، زن دبستانی نبود دادخواهی های زن می ماند عمری بی جواب آشکارا بود این بیداد ،پنهانی نبو بیکسان را جامه و چوب شبانی بود ،لی در نهاد جمله گرگی بود ،چوپانی نبود از برای زن به میدان فراخ زندگی سرنوشت و قسمتی جز تنگ میدانی نبود نور دانش را ز چشم زن نهان می داشتند این ندانستن ز پستی و گران جانی نبود زن کجا بافنده می شد بی نخ و دوک هنر خرمن و حاصل نبود آن جا که دهقانی نبود میوه های دکّه ی دانش فراوان بود ، لیک بهر زن هرگز نصیبی زین فراوانی نبود در قفس می آرمید و در قفس می داد جان در گلستان ، نام از این مرغ گلستانی نبود بهر زن ،تقلید تیه فتنه و چاه بلاست زیرک آن زن ، کو رهش این راه ظلمانی نبود آب و رنگ از علم می بایست، شرط برتری با زمرّد یاره و لعل بد خشانی نبود جلوه ی صد پرنیان ،چون یک قبای ساده نیست عزّت از شایستگی بود، از هوسرانی نبود ارزش پوشنده ،کفش و جامه را ارزنده کرد قدر و پستی ، با گرانی و به ارزانی نبود سادگیو پاکی و پرهیز یک یک گوهرند گوهر تابنده ، تنها گوهر کانی نبود از زر و زیور چه سود آنجا که نادان است زن زیور و زر پرده پوش عیب نادانی نبود عیبها را جامه ی پرهیز پوشانده ست و بس جامه ی عجب و هوی بهتر زعریانی نبود زن سبکساری نبیند تا گران سنگ است و پاک پاک را آسیبی از آلوده دامانی نبود زن چو گنجور است و عفت گنج و ، حرص و آز دزد وای اگر آگه ز آیین نگهبانی نبود اهرمن بر سفره ی تقوی نمی شد میهمان زان که می دانست کان جا جای مهمانی نبود پا به راه راست باید داشت، کاندر راه کج توشه ای و رهنوردی جز پشیمانی نبود چشم و دل را پرده می بایست ،امّا از عفاف چادر پوسیده ، بنیاد مسلمانی نبود 7
ساعت11:51---24 اسفند 1392
رخشنده اعتمادی معروف به «پروین اعتصامی» در 25 اسفند سال 1285 در شهر تبریز دیده به جهان گشود. اگرچه در همان دوران كودكی به اتفاق پدر و مادر خود به تهران مهاجرت نمود و در این شهر ساكن شد. پرورش زیر نظر پدری فرهیخته كه دوستانی دانشمند همچون ملك الشعرای بهار داشت سبب شد تا از همان ابتدای كودكی ذوق و اشتیاق او به شعر مورد توجه قرار گیرد. از همین رو وی از سن هشت سالگی شروع به سرودن شعر نمود. تحصیل در مدرسه آمریكایی دختران تهران و بعدها كار در كتابخانه دانشسرای عالی(1314) او را از دیگر زنان جامعه ای كه در آن می زیست متمیایز ساخت. پروین به شهرتی زود هنگام دست یافت. از همین رو بود كه در سال 1304 زمانی كه تنها 19 سال داشت رضاشاه از او خواست تا به دربار بیایید و معلمی فرزندانش را بر عهده گیرد.كاری كه او از انجامش امتناع كرد.]1[
پروین در سال 1313 با پسر عموی خود كه فردی نظامی با روحیات خشك بود، ازدواج كرد. این ازدواج او را از پدر و مادرش در تهران جدا كرد و راهی كرمانشاه، محل خدمت شوهرش نمود. اما تفاوت عمیقی كه میان روحیات این دو نفر بود باعث شد تا در حالی كه تنها چهار ماه از ازدواجشان می گذشت، ناچار گردد از همسر خود جدا شود. دو سال پس از این واقعه و یك سال پس از ورود او به كتابخانه دانشسرای عالی بود كه پروین نشان عالی لیاقت را از وزارت معارف دریافت نمود. اگرچه او با بی اعتنایی نسبت به این نشان اعلام كرد«شایسته تر از من بسیارند».] مرگ پدر در دی ماه 1316 یكی از حزن انگیزترین وقایع زندگی پروین بود؛ چرا كه او بسیار به پدر خود مدیون و ابسته بود. پس از آن نیز عمر پروین چندان به درازا نیانجامید. او در روزهای ابتدایی سال 1320 و در حالی كه تنها سی و پنج سال از عمر پر بركتش می گذشت به بیماری حصبه دچار شد و سرانجام در 16 فروردین 1320 با زندگی وداع نمود و در حرم متبرك حضرت معصومه در كنار مقبره پدرش به خاك سپرده شد. اجل اگر كمی بیشتر به او فرصت می داد، می توانست سقوط رژیم استبدادی رضاشاه را كه او بسیار در نقدش سروده بود را به چشم ببیند. جایگاه زن در اشعار پروین اعتصامی حقوق زن در اندیشه و تفكر پروین اعتصامی جایگاهی خاص دارد. اگرچه این مسئله باعث آن نشده است كه او به دنبال برتری دادن زن به مرد و افراط گرایی شود. مسائل مربوط به امور زنان باعث شد تا وی پایان نامه تحصیلی خود را كه در جشن فارغ التحصیلی قرائت نمود، به این مسئله اختصاص دهد. عنوان رساله او «زن و تاریخ» بود. « او در این متن از ظلمی كه مرد به شریك زندگی خود می كند و از وضعیت سیاه و نكبت بار و پر رنج زنان مشرق زمین سخن گفت و شرط رهایی این ملت ها را تعلیم و تربیت درست زن و مرد اعلام كرد». حمایت از حقوق زنان در اشعار پروین نیز نمود دارد. «اشعار پروین جزو اولین فریادهای زن علیه فشارهای جامعه ای است كه زن را از خود رانده و برای او موجودیت و هویتی در نظر نگرفته است. پروین به عنوان شاعر، وظیفه خویش می داند كه زنان ایران را از وضعیتی كه در گذشته داشته اند آگاه كند... شعر او با عنوان «زن در ایران» مهمترین شعری است كه او در رابطه با زنان سروده است. این شعر بیش از هر چیز به مقوله لزوم تعلیم و تربیت زنان اشاره دارد: زن در ایران، پیش ازین گوئی كه ایرانی نبود پیشه اش، جز تیره روزی و پریشانی نبود دادخواهی های زن می ماند عمری بی جواب آشكارا بود این بیداد، پنهانی نبود میوه های دكه دانش فراوان بود لیك بهر زن هرگز نصیبی زین فراوانی نبود در قفس می آرمید و در قفس می داد جان در گلستان، نام ازین مرغ گلستانی نبود یا در جای دیگری درباره زنان و اهمیت و لزوم تربیت و تعلیم زن چنین می سراید: زنی كه گوهر تعلیم و تربیت نخرید فروخت گوهر عمر عزیز را ارزان اشعار بالا به خوبی نشان می دهد كه پروین تا چه حد دغدغه نیمی از پیكره جامعه را كه خود نیز جزئی از آنان بود داشت. همچنین روشن است كه او تنها درمان درد مهجوری زنان را در ایجاد فرصت برای تعلیم و تربیت آنان می داند. برچسب‌ها: |
درباره وبلاگ  به وبلاگ مدرسه راهنمایی پروین اعتصامی صالح شهر خوش آمدید . جهت هر گونه همکاری ، انتقاد و پیشنهاد می توانید از بخش نظر با ما در تماس باشید .
لینک دوستان
امکانات وب
|
| [ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] | ||
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: